Taizan Maezumi Roshi

In studying ourselves
We find the harmony
That is our total existence

We do not make harmony
We do not achieve it
Or gain it

It is there – all the time

Here we are – in the midst
Of this perfect way
And our practice is…

Simply to realize it
And then
To actualize it
In our everyday life…

 

Shoyoroku 45   De soetra van volkomen verlichting

De soetra van volkomen verlichting zegt:
Wees altijd en overal zonder gedachten van waan (die oprijzen).
Als er gedachten van waan zijn, probeer ze niet te niet te doen.
Vertoevend in de staat van waan, voeg er geen weten aan toe.
Maak geen onderscheidend tussen geen-weten en waarheid.

 

Uit de huwelijksliturgie

Ik wil mijn kracht vinden in de zuiverheid van mijn leven.
Ik wil mijn integriteit vinden in de waarachtigheid van mijn woorden.
Ik wil mijn vreugde vinden in mijn bereidheid om te dienen.

Ik neem mij voor in harmonie te leven met al wat leeft en met de natuur, en af te zien van doden.
Ik neem mij voor niets te nemen wat ik niet gekregen heb en zelf vrijelijk te geven, te vragen en te aanvaarden wat nodig is.
Ik neem mij voor tevreden te zijn met wat ik heb en vrij van hebzucht te zijn.
Ik neem mij voor om vanuit mijn hart te luisteren en te spreken, en af te zien van liegen.
Ik neem mij voor een geest te ontwikkelen die helder ziet, en vrij te zijn van onwetendheid.

Daarom beloof ik mezelf te doen wat ik denk dat juist is.
Te zeggen wat ik denk dat waar is.
Anderen te helpen in wat ik denk dat rechtvaardig is.
Mijn fouten te aanvaarden zonder verontschuldigingen in te roepen.

Ik aanvaard de volle verantwoordelijkheid voor alles in mijn leven.
Moge de oprechtheid van mijn voornemen mij de kracht geven om mijn opdracht naar mezelf en de anderen toe te vervullen.

 

De reis van de drie koningen
T.S. Eliot

Het was een koude tocht voor ons,
en de slechtste tijd van het jaar
voor een reis, en dan nog zo ver.
De wegen modderig, het weer guur,
echt hartje winter.
De kamelen, die hun knieën ontvelden,
hun poten bezeerden, werden onhandelbaar
en legden zich neer in de smeltende sneeuw.
Vaak dachten we met spijt terug
aan onze zomerpaleizen op bloeiende berghellingen,
en de zijdezachte meisjes die gekoelde wijn schonken.
Onze kameeldrijvers vloekten, kankerden,
weigerden dienst, riepen om brandewijn en vrouwen.
Onze kampvuren wilden niet branden,
onderdak was moeilijk te vinden,
de steden waren vijandig, de dorpen stug,
de gehuchten smerig en verschrikkelijk duur:
het was een ellendige tocht.
Ten slotte reisden wij de hele nacht door,
deden nu en dan een dutje
en hoorden in onze oren stemmen zingen:
dit is waanzin.

Eindelijk, toen het licht werd, daalden we neer in een luw dal,
vochtig, onder de sneeuwlijn, geurend naar groen;
een beek snelde voort, een watermolen vermaalde het duister,
er stonden drie bomen onder een lage lucht,
en een oud wit paard in de wei ging er in galop vandoor.
Wij kwamen bij een herberg met wijnranken boven de ingang.
Zes handen dobbelden bij de open deur om zilverlingen
en voeten schopten tegen lege wijnzakken.
Maar niemand kon ons inlichtingen verschaffen,
dus gingen we verder,
en bereikten ´s avonds, geen moment te vroeg,
de plaats van bestemming; het loonde (dat kun je wel zeggen)
de moeite.

Dit alles is lang geleden, ik heb het onthouden
en zou het opnieuw doen, maar ik stel,
dit vooropgesteld,
één vraag: was het doel dat ons dreef geboorte of dood?
Wij waren getuigen van een geboorte, zeker,
daar is geen  twijfel aan.
Maar als ik vroeger geboorte of dood zag,
dacht ik dat ze tegenstellingen waren. Deze geboorte echter
was een onverbiddelijk lijden voor ons, een dood, onze dood.
Wij keerden terug naar ons land, onze koninkrijken,
maar voelden ons niet meer thuis in de oude orde,
tussen vreemde mensen die vasthouden aan hun goden.
Ik zal blij zijn als ik andermaal sterf.

 

i thank you God for this most amazing
e.e. cummings

i thank You God for this most amazing
day: for the leaping greenly spirits of trees
and a blue true dream of sky; and for everything
which is natural which is infinite which is yes

(i who have died am alive again today,
and this is the sun´s birthday; this is the birth
day of life and love and wings:and of the gay
great happening illimitably earth)

how should tasting touching hearing seeing
breathing any – lifted from the no
of all nothing – human merely being
doubt unimaginable You?

(now the ears of my ears awake and
now the eyes of my eyes are opened)

 

Kabir

Zoek je me? Ik ben in de volgende zetel.
Mijn schouder is tegen die van jou.
Je zal me niet in de stoepas,
niet in de ruimten van Indisch heiligdommen vinden,
noch in synagogen, noch in kathedralen;
niet in massa´s, noch kirtans, niet in het winden van benen
rond je eigen hals, noch in het eten van niets dan groenten.
Wanneer je me werkelijk zoekt, zal je me onmiddellijk zien –
je zal me in het kleinste huis van tijd vinden.
Kabir zegt:  Student, vertel me, wat is God?
Hij is de adem binnenin de adem.

 

There Is a Gold Light in Certain Old Paintings
Donald Justice

1
There is a gold light in certain old paintings
That represents a diffusion of sunlight.
It is like happiness, when we are happy.
It comes from everywhere and from nowhere at once, this light,
And the poor soldiers sprawled at the foot of the cross
Share in its charity equally with the cross.

2
Orpheus hesitated beside the black river.
With so much to look forward to he looked back.
We think he sang then, but the song is lost.
At least he had seen once more the beloved back.
I say the song went this way: O prolong
Now the sorrow if that is all there is to prolong.

3
The world is very dusty, uncle. Let us work.
One day the sickness shall pass from the earth for good.
The orchard will bloom; someone will play the guitar.
Our work will be seen as strong and clean and good.
And all that we suffered through having existed
Shall be forgotten as though it had never existed.